GenZ-ers: Ευθύμης Κάλφας
Ποιος/α είσαι;
Με βάφτισαν Εύθυμη, στην οικογένεια με φωνάζουν Θύμιο και οι πολλοί φίλοι με αποκαλούν Μιμάκο. Τα τελευταία δυο χρόνια, έχω μπει στα 30, τα οποία ομολογουμένως έχουν ενδιαφέρον και το μότο μου τον τελευταίο καιρό είναι «Αν κάτι το σκέφτεσαι για παραπάνω από ένα λεπτό, φάτο χωρίς τύψεις».
Τι είσαι;
Είμαι δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός. Μερικές φορές νιώθω αρκουδάκι της αγάπης έτοιμο για αγκαλιές και άλλες είμαι σύρμα από ρέμα κομμένο, γι’ αυτό το νου σου πότε θα με ακουμπήσεις.
Ο μικρότερός σου εαυτός θα ήταν περήφανος για αυτό που είσαι;
Πιστεύω πως ναι. Στα 20 μου ονειρευόμουν τη ζωή που μου συμβαίνει τώρα. Τα είχα προγραμματίσει ακριβώς με την ίδια σειρά. Αν πάω λίγα χρόνια πιο πίσω, στα 10 μου ας πούμε, νομίζω ότι ο εκείνος εαυτός μου θα ήταν περισσότερο ξαφνιασμένος παρά περήφανος. Ξαφνιασμένος που τελικά τα κατάφερα!
Που βρίσκεσαι;
Βρίσκομαι σε εκείνη ακριβώς τη χρονική στιγμή που δεν υπάρχουν άλλα σύννεφα για να πέσουμε.
Που θα ήθελες να βρίσκεσαι;
Θα ήθελα να βρίσκομαι στις 28 Ιουλίου, στα γενέθλια μου και να κλειδώνω τη ζώνη του αεροπλάνου για το ταξίδι μου στη Νέα Υόρκη.
Πες μου ένα τραγούδι που είσαι εσύ.
Είμαι το τραγούδι της Μαρίζας Ρίζου «Μαζί σου στο φως». Ο στίχος «Κι’ όλα θα είναι καλά, μην τα παίρνεις τόσο βαριά, θα το σώσει η ομορφιά τον κόσμο ξανά». Πόσο τυχεροί είμαστε που υπάρχει η Μαρίζα στις ζωές μας…
Πες μου ένα μέρος που είσαι εσύ.
Θέλω να είμαι εκείνο το μέρος στο ντουλάπι της κουζίνας, που κρύβεις βαθιά μέσα ένα τελευταίο κομμάτι σοκολάτας. Το μέρος που ξέρεις ότι θα προστατέψει το μικρό μυστικό σου και ότι θα βρίσκεται πάντα εκεί, οποτεδήποτε το χρειάζεσαι.
Πες μου ένα όνειρο που σχεδιάζεις να πραγματοποιήσεις στα επόμενα 5 χρόνια.
Να παρουσιάσω την πρώτη stand up παράσταση μου και να μάθω επιτέλους να χρησιμοποιώ σωστά Chopsticks.
Και ένα άμεσο σχέδιο;
Να φτάσω τους 3.000 subscribers στο εβδομαδιαίο μου newsletter. Μπορείτε να γίνετε μέλη της παρέας στο www.efthimiskalfas.gr . Ωραία περνάμε!
Περιέγραψε μου με μια φράση τη γενιά σου.
Ανήκω στη γενιά που πρόλαβε τη φράση «Κράτα τα ρέστα». Πιστεύω χρόνια μετά, θα την αφηγούμαστε στους νεότερους και θα αντιδρούν όπως αντιδρούμε σήμερα με τις θρυλικές ιστορίες για το Τέρας του Λοχ Νες ή το Τρίγωνο των Βερμούδων.
Και ένα δίλλημα:
Είναι χειρότερος ένας έρωτας που ενθουσιάζεσαι και τρως τα μούτρα σου ή ένας χλιαρός έρωτας;
Μεταξύ μας δεν πιστεύω ότι υπάρχει χλιαρός έρωτας. Γενικά τίποτα χλιαρό δεν απολαμβάνω στη ζωή. Μέχρι και το νερό στο ντουζ, το θέλω είτε πολύ καυτό το χειμώνα, είτε πολύ κρύο το καλοκαίρι. Θα σου πω όμως τι προτιμώ. Προτιμώ έναν έρωτα αμοιβαίο και επί ίσοις όροις. Έναν έρωτα στον όποιον θα είμαστε οι πραγματικοί εαυτοί μας, διότι στο τέλος της ημέρας τίποτα άλλο δεν είναι πιο σημαντικό. Ξεκάθαρα πράγματα παιδιά, η ζωή είναι μικρή. Κι’ όπως έλεγε η Μαλβίνα, «…και τέλος πάντων, όταν μπαίνεις στην ζωή κάποιου, αποφάσισε τι θέλεις να είσαι. Δεν γίνεται να είσαι και η ομπρέλα και η βροχή».
Μπορείς να βρεις τον Ευθύμη εδώ.
Μπορείς να διαβάσεις:
