Ρεπορτάζ: Πεζοδρόμια…μετ’ εμποδίων
Ως μια καθημερινή Οδύσσεια θα μπορούσε να περιγραφεί η μετακίνηση των πεζών στην πρωτεύουσα του Δήμου – επιδαπέδιες ταμπέλες, διαφημιστικές σημαίες και μόνιμες κατασκευές για στάθμευση ποδηλάτων είναι μερικά μόνο από τα εμπόδια…στον δρόμο για την Ιθάκη.
Σε μια εποχή που ο ελεύθερος χώρος των πόλεων λιγοστεύει, όλο και λιγότερος χώρος παραμένει διαθέσιμος για τους πεζούς, οι οποίοι ως άλλοι «μαραθωνοδρόμοι» αναγκάζονται να κάνουν Ζικ-Ζακ ανάμεσα στα εμπόδια που τοποθετούν οι παρακείμενες επιχειρήσεις, προκειμένου να διασχίσουν τα πεζοδρόμια των κεντρικότερων αξόνων της Περαίας.
Όταν μάλιστα πρόκειται για ώρες αιχμής, στα παραπάνω εμπόδια προστίθενται και τα παρανόμως παρκαρισμένα οχήματα καθώς και οι κατασκευαστικές κακοτεχνίες.
Το δικαίωμα στον ελεύθερο χώρο
Σύμφωνα με τα διεθνώς ισχύοντα, το ελεύθερο πλάτος διέλευσης του πεζοδρομίου πρέπει να είναι 1,80-2,00 μ. στους μη εμπορικούς δρόμους και 3,00-3,50 μ. στους εμπορικούς. Στον ελληνικό χώρο, το αντίστοιχο πλάτος ορίζεται από τη νομοθεσία στο 1,50 μ., που αντιστοιχεί σε συνολικό πλάτος πεζοδρομίου περί τα 2,00 μ.
Με όχημα, όμως, μια ανεκτική προς τα καταστήματα εστίασης και τις εμπορικές επιχειρήσεις πολιτική, τα πεζοδρόμια, έχουν μετατραπεί σταδιακά σε άτυπους χώρους έκθεσης εμπορευμάτων και διαφήμισης. Το πρόβλημα επιδεινώνεται από τα δίκυκλα που…παρακάμπτουν τον δρόμο και «κυκλοφορούν» στα πεζοδρόμια.
Αποκορύφωμα της κατάληψης των ελεύθερων χώρων είναι οι μόνιμες κατασκευές που τοποθετούνται από τις επιχειρήσεις, όπως οι σπειροειδής θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων, καθώς και παντός τύπου γλάστρες και κάδοι απορριμμάτων που, σε συνδυασμό με την διαρκή παραβίαση του ΚΟΚ, μπορούν να καταστήσουν μια ολόκληρη πόλη ”αδιάβατη”.
Απαγορεύεται ρητά η τοποθέτηση οποιασδήποτε μόνιμης κατασκευής στον παραχωρούμενο κοινόχρηστο χώρο όπως υποστυλώματα, δάπεδα, καθίσματα, ζαρντινιέρες, διαχωριστικά μεταξύ όμορων καταστημάτων κλπ.
Αναζητούνται ”ελεύθερα” πεζοδρόμια
Η ανάγκη τα πεζοδρόμια να εγγυώνται την ακώλυτη κίνηση των ανθρώπων έχει αποτυπωθεί στον ορισμό τους. Εκεί, ως πεζοδρόμιο ορίζεται «το υπερυψωμένο ή μη έρεισμα αστικής οδού, που προορίζεται για τη συνεχή, ασφαλή και χωρίς εμπόδια κυκλοφορία των πεζών και των εμποδιζόμενων ατόμων».
Ωστόσο, ιδίως μετά την κατάργηση της Δημοτικής Αστυνομίας, η εικόνα των πεζοδρομίων των κεντρικότερων οδών της Περαίας παρουσιάζεται ιδιαίτερα αποθαρρυντική, με τους πεζούς να αναζητούν ”ελεύθερα” πεζοδρόμια.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν κάτοικοι της περιοχής του Δήμου Θερμαϊκού στην κάμερα του #ethermaikos, «είναι αδύνατο για μια μητέρα με ένα παιδί ή για έναν ηλικιωμένο να διασχίσει τα πεζοδρόμια τις ώρες αιχμής χωρίς να χρειαστεί να βγει στο δρόμο, αφού πολλές φορές και άνθρωποι χωρίς προβλήματα κινητικότητας περπατούν με δυσκολία επάνω σε αυτά».
Αν το πεζοδρόμιο έχει πλάτος μικρότερο του 1,50 μέτρου, η ελεύθερη ζώνη όδευσης πεζών καταλαμβάνει όλο το πεζοδρόμιο.
Κακοτεχνίες στα πεζοδρόμια
Πράγματι, η κατάσταση δρόμων και πεζοδρομίων μετατρέπει τον περίπατο στις κεντρικές οδούς της Περαίας σε μια «μικρή περιπέτεια», που απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή.
Όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ του #ethermaikos, το περπάτημα στην πρωτεύουσα του Δήμου δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, με τους κατοίκους να σημειώνουν ότι «είναι μια εικόνα που δεν τιμά την πόλη μας».
Μπορείς να διαβάσεις:
Κοσμοσυρροή στην εμποροπανήγυρη της Ν. Μηχανιώνας
