1η Απριλίου: Γιατί λέμε ψέματα;
1 Απριλίου: «Πιγκουίνοι πετούν στα τροπικά δάση της Αμερικής» και «η ανακάλυψη του Γαλατικού χωριού» μερικές από τις πιο πετυχημένες φάρσες που άφησαν εποχή!
Πρωταπριλιά σήμερα και ήδη μερικοί θα έχετε υποστεί τις συνέπειες μιας καλής ή και κακής φάρσας.
Γιατί όμως σήμερα σε ολόκληρο τον κόσμο μικροί και μεγάλοι φροντίζουν να σκάσουν ένα χαμόγελο ή ένα δάκρυ γιατί η φάρσα δεν πήγε και τόσο καλά;
Η πρώτη ημέρα του Απρίλη σηματοδοτεί και την άνοιξη, οι ημέρες μεγαλώνουν και όλοι λίγο πολύ ανυπομονούν για τις διακοπές του Πάσχα.
Στην ιστορία, ο Απρίλιος ήταν ο δεύτερος μήνας του δεκαμήνου Ρωμαϊκού ημερολογίου με τον λατινικό χαρακτηρισμό Aprilis και πήρε το όνομα του από το λατινικό ρήμα «aperire» που σημαίνει «ανοίγω» όπως ανθίζουν τα λουλούδια.
Εκτός από λουλούδια ανθίζουν και αθώα ψέματα , ένα έθιμο που ξεκίνησε από τη Δύση και μας πάει πίσω στους Κέλτες, οι οποίοι συνήθιζαν να βγαίνουν για ψάρεμα. Μετά το «αποτυχημένο ψάρεμα» συνήθιζαν να λένε ψεύτικες ιστορίες. Έτσι μέχρι και σήμερα στη Γαλλία οι μικροί μαθητές και οι μεγάλοι ζωγραφίζουν ψάρια σε χαρτόνι κολλώντας τα στην πλάτη κάποιου και λέγοντας κάποιο αστείο-φάρσα λένε: «Poisson d’Avril», που σημαίνει ψάρι του Απρίλη.
Τον Μεσαίωνα οι Γάλλοι γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά την 1η Απριλίου μέχρι που το 1.560 ο βασιλιάς Κάρολος Θ’ μετακίνησε την αρχή του έτους από την 1η Απριλίου στην 1η Ιανουαρίου. Έτσι όσοι είχαν αποδεχτεί την αλλαγή αυτή πείραζαν εκείνους που συνέχιζαν να τηρούν την παλιά πρωτοχρονιά λέγοντας αστεία.
Φάρσες που έμειναν στην ιστορία
Την πρωταπριλιά του 2008, το BBC πραγματοποίησε την παρουσίαση ενός βίντεο με μια μοναδική στα χρονικά ανακάλυψη: Πιγκουίνοι της Ανταρτικής μετατρέπονται σε αποδημητικά πουλιά με τελικό προορισμό τα τροπικά δάση Αμερική. Το αστείο αυτό ψέμα παρουσίαζε τότε ο Τέρι Τζόουνς.
Παρακάτω το βίντεο:
Μια άλλη φάρσα που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ήταν ανακάλυψη του χωριού του Αστερίξ. Το 1993, ένα άρθρο στη βρετανική εφημερίδα «The Idependent» ανέφερε την ανακάλυψη του χωριού του Αστερίξ από επιστήμονες των Πανεπιστημίων της Οξφόρδης και της Βρέστης. Σύμφωνα με το δημοσίευμα οι ανασκαφές έφεραν στο φως νομίσματα, στα οποία απεικονίζονταν αγριογούρουνα, ενώ δεν υπήρχε ίχνος ρωμαϊκής εισβολής!
Μεταξύ άλλων ξεχώρισε και ο γνωστός σε όλους «Κοτο-χιμπατζής» ως μια μεγάλη επιστημονική επιτυχία στο πρωταπριλιάτικου φύλλο της το 1991 η βρετανική εφημερίδα «Daily Mirror». Στο φύλλο της «συναρπάζει» το «επίτευγμα» του καθηγητή της γενετικής Φόγκελ Μπράιν να διασταυρώσει τα γονίδια ενός χιμπατζή με αυτά μιας κότας και να δημιουργήσει τον πρώτο κοτο-χιμπατζή!
Στις 31 Μαρτίου 1940 ένας ραδιοφωνικός σταθμός στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ μετέδωσε το εξής τρομακτικό δελτίο Τύπου που είχε εκδώσει το επιστημονικό ινστιτούτο Φράνκλιν, το οποίο λειτουργεί ως σήμερα στην ίδια πόλη: «Αστρονόμοι του Ινστιτούτου Φράνκλιν επιβεβαιώνουν τους χειρότερους φόβους σας για τη συντέλεια του κόσμου. Οι επιστήμονες προβλέπουν ότι ο κόσμος θα καταστραφεί αύριο ακριβώς στις 3 μ.μ. τοπική ώρα. Δεν πρόκειται για πρωταπριλιάτικη φάρσα. Ο Βάγκνερ Σλέσινγκερ, διευθυντής του Πλανητάριου της πόλης, μπορεί να το επιβεβαιώσει». Ο κόσμος πανικοβλήθηκε, οι τηλεφωνικές γραμμές άναψαν από τρομαγμένους πολίτες που ζητούσαν πληροφορίες από τις αρχές της πόλης. Τελικά, αποκαλύφθηκε πως την κακόγουστη φάρσα είχε οργανώσει ο Γουίλιαμ Καστελάνι, υπεύθυνος τύπου του Ινστιτούτου Φράνκλιν, με σκοπό να διαφημίσει μια διάλεξη που θα γινόταν την 1η Απριλίου στο Ινστιτούτο, με θέμα «Ποιο θα είναι το τέλος του κόσμου;». Φυσικά, ο Καστελάνι απολύθηκε αμέσως.
Κλείνοντας, στην Ελλάδα το έθιμο πρέπει να ήταν γνωστό από την εποχή των Σταυροφοριών. Η συνήθεια να λένε ψέματα δεν είναι άγνωστη στην Ελλάδα. Μάλιστα, αποτελεί, όπως υποστηρίζει ο λαογράφος Γεώργιος Μέγας, συνήθη μηχανισμό στην προσπάθεια εξασφάλισης της επιτυχίας μιας μαγικής ενέργειας ή ενός δύσκολου έργου, βάσει της αντίληψης ότι η ψευδολογία ξεγελά και εμποδίζει τις βλαπτικές δυνάμεις. Και το ψέμα της Πρωταπριλιάς είναι «ένα σκόπιμο ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την αγροτική παραγωγή», σύμφωνα με το λαογράφο Δημήτριο Λουκάτο.
Μπορείς να διαβάσεις:
Αναζητώντας τη χρυσή τομή για την αξιοποίηση του Κάμπινγκ «Αγίας Τριάδας»
