Κ. Κοκολάκης: «Η καταστροφή έρχεται όταν ξεχνάμε την προηγούμενη»

Διάρκεια ανάγνωσης: 15 λεπτά

Μια συνέντευξη με τον άμισθο ειδικό σύμβουλο για θέματα Πολιτικής Προστασίας, Κώστα Κοκολάκη. Ποια ήταν η διαδρομή του; Πόσο δύσκολο είναι να υπηρετήσει κανείς την προστασία των πολιτών; Τι πρέπει να προσέχουν οι πολίτες και πως η πρόληψη μπορεί να σώσει ζωές;

Μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, του #ethermaikos με τον καθ’ ύλην αρμόδιο και έμπειρο Κώστα Κοκολάκη, τέως Διευθυντής Πολιτικής Προστασίας Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης και πλέον άμισθος ειδικός σύμβουλος για θέματα πολιτικής προστασίας του Δημάρχου, Θ. Τζέκου.

Η έμπειρη ματιά ενός επιστήμονα, είναι πλέον στα «χέρια» των θεσμικών του Δ. Θερμαϊκού, καθώς όπως μου ανέφερε και ο ίδιος ο κ. Κοκολάκης, ως κάτοικος του Δ. Θερμαϊκού,  θέλει να προσφέρει στον τόπο του: «είμαι κάτοικος του Δ. Θερμαϊκού από το 1999 και θέλω να προσφέρω στον τόπο μου». Τα χιλιόμετρα που διένυσε για την Κεντρική Μακεδονία και τη Θράκη, οι σκηνές που βίωσε, όπως η πτώση του «Γιάκοβλεφ» ή ακόμα οι σεισμοί και οι πλημμύρες που στιγμάτισαν την καριέρα του, αποτελούν μια πολύτιμη παρακαταθήκη για την τοπική αυτοδιοίκηση που δεν μπορεί να μείνει ανεκμετάλλευτη.

Μια φιλία και ένα στοίχημα για τον τόπο

Είσαστε άμισθος ειδικός σύμβουλος για θέματα πολιτικής προστασίας του Δημάρχου Θ. Τζέκου, πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Πράγματι, είμαι άμισθος σύμβουλος. Τον Δήμαρχο μας, τον γνωρίζω πολλά χρόνια, όταν ακόμα δεν είχε ασχοληθεί με την τοπική αυτοδιοίκηση αλλά  με την πολιτική προστασία. Τον ίδιο, τον είχα εκπαιδευόμενο και εγώ εκπαιδευτής στο πρόγραμμα «Προστατεύω τον εαυτό μου και τους άλλους», ένα πρόγραμμα πολιτικής προστασίας. Έτσι έγινε μια πρώτη γνωριμία… μάλιστα ο Θοδωρής είναι και μέλος της ΕΘ.Ο.ΠΑΚ.Ε.. Βέβαια, όλα αυτά τα χρόνια μας συνδέει μια φιλία και συνεργασία. Τώρα σαν Δήμαρχος με κάλεσε, συζητήσαμε και μου ζήτησε να αναλάβω σαν άμισθος ειδικός σύμβουλος πολιτικής προστασίας του Δημάρχου για να τον βοηθήσω σε αυτό που λέγεται πολιτική προστασία.

Ο τόπος που αγαπάς είναι ο τόπος που προστατεύεις

Ένα δύσκολο χαρτοφυλάκιο σωστά;

Ναι…αλλά δεν μπορούσα να το αρνηθώ, «τρέχω» σε ολόκληρη την Ελλάδα, πόσο μάλλον να «τρέξω» και να βοηθήσω το σπίτι μου, μιας και είμαι ο ίδιος από 1991 κάτοικος και δημότης Θερμαϊκού και λέγοντας και εγώ το “moto” του Αντώνη του Ματζάρη, με τον οποίο είχα κατέβει και τότε υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος «Ένας υπέροχος τόπος για να ζεις», πρέπει αυτό τον υπέροχο τόπο να τον βοηθήσουμε και να τον θωρακίσουμε σε θέματα πολιτικής προστασίας. Έτσι, η ανάληψη αυτού του χαρτοφυλακίου, δεν το θεωρώ δύσκολο έχοντας 14 χρόνια Διευθυντής Πολιτικής Προστασίας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και 3 χρόνια Διευθυντής πολιτικής προστασίας στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, Μακεδονίας και Θράκης… είμαι στον 11^ο χρόνο πλέον συνταξιούχος ωστόσο ακόμα τρέχω για θέματα πολιτικής προστασίας κάνοντας ομιλίες, εκπαιδεύσεις μαθητών και φορέων.

Τι σας ενέπνευσε για να ασχοληθείτε με την πολιτική προστασία;

Μπορεί να σας ακουστεί λίγο παράξενο αλλά πραγματικά όταν το 1991 ήμουν στην Αθήνα και ήμουν υπάλληλος στην ΙΣΒΕ εδώ, διορίστηκα στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων, το 1980 με τους σεισμούς της Θεσσαλονίκης, είχα απολυθεί από τον στρατό και τότε σαν μηχανικός διορίστηκα στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων και ασχολήθηκα με την αποκατάσταση-αντιμετώπιση του σεισμού του ’78 της Θεσσαλονίκης. Ακολούθησε ο σεισμός του ’81 στην Αθήνα και πήγα για δυο μήνες στην Αθήνα, έκατσα βέβαια 10 χρόνια και ήμουν στην Υπηρεσία Αποκατάστασης σεισμόπλεικτων. Μετά ασχολήθηκα και με την επίβλεψη ενός συγκροτήματος σεισμόπλεικτων πολυκατοικιών που κατεδάφισε το Υπουργείο στην Νίκαια. Στη συνέχεια ήμουν στην επίβλεψη της κρεμαστής γέφυρας της Χαλκίδας και μετά γύρισα στη Θεσσαλονίκη. Έτσι γυρνώντας στη Θεσσαλονίκη, ασχολήθηκα με γεωτρήσεις, μάλιστα χαρακτηριστικό είναι ότι το 1991 την πρώτη ημέρα που ήμουνα στο γραφείο και ξεκίνησε η υπηρεσία μου… στη Θεσσαλονίκη με τις γεωτρήσεις του μετρό. Θυμάμαι το είχαμε αναλάβει το 1991 και είμαστε στο 2024 και ακόμα μετρό δεν έχουμε. Τότε, όταν είχαν ξεκινήσει οι μελέτες πιστεύαμε ότι θα είχε ολοκληρωθεί πολύ πιο σύντομα. Όταν έγιναν οι σεισμοί στα Γρεβενά και στην Κοζάνη το 1995, έκατσα άλλους δέκα μήνες στην καταγραφή των ζημίων στην επίβλεψη νέων κατοικιών και όταν γύρισα συνέχισαν οι γεωτρήσεις στη Θεσσαλονίκη  αλλά τέλη του 1996 μου ζήτησε ο Περιφερειάρχης, να αναλάβω την πολιτική προστασία. Μια άγνωστη λέξη για όλους μας… Έτσι ανέλαβα την πολιτική προστασία και την ΠΣΕΑ πολιτική σχεδίασης έκτακτης ανάγκης, η οποία είναι υπεύθυνη να σχεδιάσει π.χ. απόρρητα σχέδια, το πώς θα λειτουργήσει το κράτος, οι φορείς, οι δήμοι, ο ΟΤΕ, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης και μόνο με αυτό ασχολείται. Αντίθετα, η Πολιτική Προστασία αναλαμβάνει την προστασία των πολιτών εν καιρώ ειρήνης, πιο συγκεκριμένα ο ορισμός είναι ο σχεδιασμός, η πρόληψη, η υλική και ψυχολογική υποστήριξη παρασκευή και κινητοποίηση των δυνάμεων και μέσων που αποβλέπει στην προστασία των πολιτών από φυσικές και τεχνολογικές και λοιπές καταστροφές που προκαλούνται (λ.χ. τρομοκρατία) εν καιρώ ειρήνης αλλά και στη διαφύλαξη κάθε είδους αγαθών, πλουτοπαραγωγικών πηγών, εγκαταστάσεων και μνημείων της χώρας με στόχο την ελαχιστοποίηση των πιο δυσμενών επιπτώσεων.

«Απελευθερώνουμε το 2% της παγκόσμιας σεισμικής ενέργειας κάθε χρόνο και περίπου το 55%-60% σε επίπεδο Ευρώπης» – Κ. Κοκολάκης

Είμαστε απόλυτα ασφαλείς από πλευράς σεισμών;

Έχουμε συνολικά 159 ενεργά ρήγματα στη χώρα μας, είμαστε η πιο σεισμική χώρα του κόσμου εκτός ειρηνικού ωκεανού. Οι πέντε πρώτες χώρες, είναι στον ειρηνικό ωκεανό, έκτη χώρα είναι η Ελλάδα. Απελευθερώνουμε το 2% της παγκόσμιας σεισμικής ενέργειας κάθε χρόνο και περίπου το 55%-60% σε επίπεδο Ευρώπης. Μάλιστα και κάτω από την Περαία, περνά το γνωστό ρήγμα του «Ανθεμούντα», που έρχεται από τα Βασιλικά, περνά κάτω από Περαία, Μπαξέ, Αγία Τριάδα και μπαίνει στον κόλπο της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για ένα σεισμικό ρήγμα, που πριν από 350 χρόνια είχαμε σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία δυο μεγάλους σεισμούς της τάξεως των 6,5- 6,7 ρίχτερ ενώ στον 21^ο αιώνα είχε δώσει δυο πολύ μικρές ασθενείς σεισμικές δονήσεις 1,5 και 1,8 περίπου.

«Η κλιματική αλλαγή δεν μας χτύπησε την πόρτα, η κλιματική αλλαγή έχει ρίξει την πόρτα και έχει μπει μέσα» – Κ. Κοκολάκης

Τι μπορούμε να προβλέψουμε;

Από την μια τους σεισμούς δεν μπορούμε να τους προβλέψουμε αλλά στην περίπτωση των δασικών πυρκαγιών -το λέω αυτό γιατί μπαίνουμε στην αντιπυρική περίοδο-, πλέον γνωρίζουμε ότι υπάρχει ο κίνδυνος. Η κλιματική αλλαγή δεν μας χτύπησε την πόρτα, η κλιματική αλλαγή έχει ρίξει την πόρτα και έχει μπει μέσα.

Πότε ξεκινάει η αντιπυρική περίοδος;

Επίσημα ξεκινάει την 1^η Μάϊου και τελειώνει 31 Οκτωβρίου.

Τι απαγορεύεται κατά την περίοδο αυτή;

Απαγορεύεται το υπαίθριο άναμμα φωτιάς, πρέπει να καθαρίσουμε τα οικόπεδα μας από τα ξερά χόρτα, δεν πρέπει τα κλαδιά των δέντρων να ακουμπάνε την στέγη των σπιτιών, -πολύ σημαντικό-…  είναι ένα «δαδί», ένα «φυτίλι» που μπορεί να προκαλέσει μια δασική πυρκαγιά. Στα πλαίσια αυτά, δυστυχώς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας από πέρσι έβγαλε ένα ΦΕΚ, μια υπουργική απόφαση, η οποία αναφέρει ότι θα πρέπει να παρθούν κάποια μέτρα από τους πολίτες. Για όλο αυτό το σχέδιο, δεν υπάρχει η σχετική ενημέρωση στον κόσμο και κανονικά μέχρι 31 Μαρτίου, έπρεπε οι πολίτες να έχουν υποβάλλει το ακίνητο τους, το οποίο μπορεί να είναι αγρόκτημα με ένα σπίτι εξοχικό λ.χ. αλλά και οικισμοί ανάλογα πάλι την επικινδυνότητα, δηλαδή να είναι κοντά σε άλση, αλσύλλια, σε ρέματα δεξιά και αριστερά. Εκεί λοιπόν, θα πρέπει να είναι δηλωμένα, να φωνάξεις κάποιον μηχανικό, να ακολουθήσει μελέτη πυροπροστασίας ενεργητικής-παθητικής, να δηλώσεις το ακίνητο σε μια πλατφόρμα που ακόμα και τώρα δεν έχει ανοίξει. Όλα αυτά, θα έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί μέχρι τέλη Μαΐου είναι αδύνατο… καθώς μιλάμε για πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Μάλιστα υπάρχει και αυτή η «καραμέλα» ότι θα έχει οικονομικά οφέλη και ο Δήμος, ωστόσο μεταφέρεται με αυτό τον τρόπο η ευθύνη του κράτους στους Δήμους… Οι ελλείψεις συνεχίζουν να υπάρχουν…

Ποιες είναι οι ελλείψεις;

Το Κράτος δεν έχει ικανό αριθμό για να μειώσει τις δυσμενείς επιπτώσεις. Για παράδειγμα, οι πυροσβέστες δίνουν την ζωή τους και όλες τους δυνάμεις και σε συνεργασία με τους εθελοντές… όλοι είμαστε ένα απέναντι σε αυτό που λέμε «πύρινη λαίλαπα». Ωστόσο, όταν υπάρχουν ελλείψεις, όπως το ότι υπάρχουν χιλιάδες κενές θέσεις… Προβλήματα υπάρχουν στο εργατικό δυναμικό αλλά και στα υλικά και τα μέσα του Πυροσβεστικού σώματος.

Είμαστε όλοι «γρανάζι» σε αυτό που ονομάζουμε «Πολιτική Προστασία»

Ποιος είναι ο στόχος της Πολιτικής Προστασίας σε ατομικό επίπεδο;

Πρέπει να καταλάβουμε ότι όλοι είμαστε «γρανάζι» της πολιτικής προστασίας και από την λειτουργία όλων μας εξαρτάται το αποτέλεσμα. Αυτό σημαίνει, ότι ο απλός κάτοικος, ο οποίος λ.χ. έχει το εξοχικό του, οφείλει να λάβει τα απαραίτητα μέτρα αυτοπροστασίας. Πιο συγκεκριμένα, οφείλει να καθαρίσει το χωράφι από τα ξερά χόρτα, να διαθέτει ένα λάστιχο το οποίο πρέπει να φτάνει σε κάθε γωνιά του χώρου ευθύνης που του αναλογεί και να έχει και μια γεννήτρια σε περίπτωση διακοπής ρεύματος.

Το 97% των δασικών πυρκαγιών οφείλονται στον παράγοντα άνθρωπο

Πως ξεσπά μια δασική πυρκαγιά;

Η δασική πυρκαγιά είναι ένας φυσικός κίνδυνος. Ένα δέντρο θα φυτρώσει, θα μεγαλώσει και είναι σαν τον άνθρωπο, κάποια στιγμή θα «γεράσει», θα ξεραθεί θα πέσει ο κεραυνός και θα προκληθεί πολύ εύκολα μια δασική πυρκαγιά. Οι δασικές πυρκαγιές που προκύπτουν από τον παραπάνω βιολογικό κύκλο, αντιστοιχούν μόνο ένα 3%. Το 97% των δασικών πυρκαγιών οφείλονται στον παράγοντα άνθρωπο.

Επομένως η πρόληψη είναι πολύ σημαντική;

Πολύ σωστά… η Πολιτική Προστασία είναι υπεύθυνη όχι μόνο για τον σχεδιασμό αλλά ταυτόχρονα, πρέπει να καταλάβουμε την σημαντικότητα του προβλήματος για να ενημερώσουμε και να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο. Έτσι, όπως λένε και ιατροί «το προλαμβάνειν καλύτερο του θεραπεύειν», δηλαδή είναι προτιμότερο να ρίξουμε τη βαρύτητα στην πρόληψη. Δυστυχώς, οι αποφάσεις των Κυβερνήσεων δεν έδωσαν βαρύτητα σε αυτό που ονομάζουμε πρόληψη.

Η πολιτική προστασία να γίνει μάθημα στα σχολεία – Η Ελλάδα μετρά 37 νεκρούς τον 21^ο αιώνα από κεραυνό.

Μετά από τόσες καταστροφές, ως λαός έχουμε αντιληφθεί την σημασία της πρόληψης;

Το λέμε μεν δεν το τηρούμε δε… Λέμε «η γνώση είναι προστασία», αλλά δυστυχώς πολλές φορές δεν την εφαρμόζουμε… Χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι ο κεραυνός… Στην περίπτωση κεραυνών δεν γνωρίζουμε παρά μόνο να μην πηγαίνουμε κάτω από τα δέντρα. Στη Βόρεια Ελλάδα, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, οι καταιγίδες, οι οποίες ξεκινούν από τον Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο, με ιδιαίτερη έμφαση στον Ιούνιο… με αστραπές και βροντές τις μεσημεριανές ώρες με καταιγιδοφόρα σύννεφα. Πρέπει οπωσδήποτε όταν ζούμε τέτοια καιρικά φαινόμενα να απομακρυνόμαστε από το υγρό στοιχείο, είτε είναι θάλασσα, είτε είναι λίμνη, ποτάμι ή ακόμα και λακκούβα με νερό. Στην Ελλάδα τον 21^ο αιώνα είχαμε 37 νεκρούς από κεραυνό. Δυστυχώς, οι νεκροί αυτοί γράφονται στα μονόστηλα των εφημερίδων. Για παράδειγμα, δεν πρέπει να τρέξουμε σε περίπτωση κεραυνών αλλά να κάνουμε μικρά βήματα και να ελαχιστοποιήσουμε την επαφή μας με το έδαφος… Είχα παρακαλέσει, η πολιτική προστασία να γίνει μάθημα στα σχολεία. Έχει σημασία από πολύ μικρή ηλικία, από το σχολείο ήδη να εξοικειωθούμε στην πρόληψη αλλά και την αντιμετώπιση κρίσεων. Στόχος μας, είναι να θωρακίσουμε την άμυνα μας, με μέτρα αυτοπροστασίας.

Έχει σημασία να έχουμε ψυχραιμία, την στιγμή που βιώνουμε μια κρίση;

Ναι… Θα σας πω μια έκφραση… Ο σεισμός δεν σκοτώνει αλλά η άγνοια, ο πανικός και οι ανθρώπινες κατασκευές είναι αυτά που σκοτώνουν ανθρώπους στον σεισμό.

Στον σεισμό κάθε λεπτό μετράει

Τι πρέπει να προσέχουμε όταν γίνεται ένας σεισμούς;

Πρέπει να προσέχουμε ότι ενώ νομίζουμε, ότι πρέπει να πάμε στην ταράτσα των κτιρίων δεν ισχύει…. Μπορεί στην Ιαπωνία ο κόσμος να πηγαίνει ψηλά ωστόσο εκεί υπάρχουν τα μέσα να τους «μαζέψουν» , στην Ελλάδα δεν υπάρχουν. Μάλιστα, μετά από έναν μεγάλο σεισμό, μην ξεχνάμε ότι ακολουθούν μετασεισμοί και δεν ξέρουμε εάν το σπίτι μας που δεν έπεσε με τον μεγάλο σεισμό, εάν θα πέσει στη συνέχεια με τους μικρότερους μετασεισμούς. Διότι, συνήθως οι μετασεισμοί έχουν μια πτωτική τάση. Το σπίτι μας μπορεί να μην έπεσε όμως είναι ήδη τραυματισμένο και έτσι με ένα μικρότερου μεγέθους μετασεισμό να καταρρεύσει… Το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρουμε πότε θα γίνει ο μετασεισμός και μπορεί να γίνει πέντε λεπτά αργότερα. Για παράδειγμα, η πολυκατοικία στο Ιπποδρόμιο έπεσε 4 λεπτά μετά τον σεισμό. Αυτά τα 4 λεπτά είναι πολύτιμα και αρκετά για να βγούμε έξω.

Πότε έρχεται η επόμενη καταστροφή;

Πάντα όταν ξεχνάμε την προηγούμενη.

Οι δείκτες σταμάτησαν για να μείνουν στη συλλογική λήθη

Θυμάστε κάποιον σεισμό, που σας στιγμάτισε στη Θεσσαλονίκη;

Υπήρξε πράγματι το [1]1978, οι δείκτες στη στοά Μαλακοπή, οι οποίοι σταμάτησαν να κινούνται από το βράδυ του σεισμού του 1978. Στην πλατεία χρηματιστηρίου στην αρχή της Ερμού από τα Λαδάδικα από πάνω, στο νεοκλασικό κτίριο στην Βαλαωρίτου, υπάρχει πάνω ένα στρογγυλό ρολόι, το οποίο 11:08 σταμάτησαν να κινούνται οι δείκτες του ρολογιού. Το ρολόι δεν το επιδιορθώσαμε ποτέ για να θυμίζει στους θεσσαλονικείς τον μεγάλο σεισμό του 1978.

Ποιο είναι το μεγάλο στοίχημα της Πολιτικής Προστασίας;

Το στοίχημα είναι για το Δήμο Θερμαϊκού, η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση. Φυσικά και είναι σημαντικό να ξέρουμε πως πρέπει να κινηθεί ο Δήμος, να υπάρχουν δηλαδή τα σχέδια (τα οποία θα αναρτηθούν και στο διαδίκτυο). Από εκεί και πέρα η προστασία είναι και ατομική υπόθεση. Έχει πολύ μεγάλη σημασία και η οικογένεια να κάνει το δικό της σχέδιο.

«Απέναντι στον κίνδυνο κανείς δεν περισσεύει» – Κ. Κοκολάκης

Πόσο σημαντική είναι η συνεισφορά των εθελοντών;

Στο Δ. Θερμαϊκού έχουμε πάρα πολύ καλούς εθελοντές. Ο Δ. Θερμαϊκού, συνεργάζεται με όλες τις εθελοντικές ομάδες και φυσικά κανείς δεν περισσεύει. Να ξέρετε ότι απέναντι σε έναν κίνδυνο κανείς δεν περισσεύει. Η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας κάνει μια επικαιροποίηση και με αυτή την επικαιροποιήση ακολουθούν επανεγγραφές δηλαδή επαναπιστοποιούνται οι εθελοντές. Θεσμικά στο παρελθόν πάντα οι εθελοντές ήταν με την πολιτική προστασία. Για παράδειγμα, στην Γερμανία έχεις π.χ. 40 πυροσβεστικές υπηρεσίες και 5,5 χιλιάδες εθελοντικούς πυροσβεστικούς σταθμούς. Το πρόβλημα, είναι ότι δεν έχουμε εκπαιδεύσει σωστά σε όλες τις καταστροφές τους εθελοντές, τώρα τους εκπαιδεύουμε για τις δασικές πυρκαγιές. Ο νόμος του 2020 αναφέρει, ότι ο πυροσβέστης και ο εθελοντής θα εκπαιδευτεί και για αστικές πυρκαγιές.

Σύμφωνα με τον νόμο του Νίκου Χαρδαλιά και τώρα και του Βασίλη Κικίλια, έχουν «βγάλει έξω» τους εθελοντές. Έτσι, έχουν βγάλει από τις συσκέψεις των εθελοντικών οργάνων της πολιτικής προστασίας των Περιφερειών και έχουν πετάξει έξω την αποκεντρωμένη διοίκηση. Οι εθελοντές με τους νέους αυτούς νόμους δεν συμμετέχουν επίσημα, θεσμικά και αυτό γιατί σύμφωνα με τον νόμο του Νίκου Χαρδαλιά, δε θέλει την Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Όταν η Αποκεντρωμένη Διοίκηση είναι Διοίκηση και όχι αυτοδιοίκηση και έχοντας υπηρετήσει στην αποκεντρωμένη εκπροσωπούσα το Κράτος στο χώρο ευθύνης μου. Έτσι, πλέον χωρίς Αποκεντρωμένη Διοίκηση και κάνοντας μόνο ένα πολιτικό παιχνίδι, πρέπει να τονίσουμε ότι η πολιτική προστασία δεν είναι πολιτικό παιχνίδι. Το ίδιο και ο νόμος του Κικίλια, πέταξε έξω τους Περιφερειακούς Συντονιστές, αυτούς που πήγε να βάλει… και τους έχουν αφήσει στην Περιφέρεια να υπάρχουν για να κινητοποιούν τους εθελοντές. Τις εθελοντικές ομάδες, πλέον δεν θα έχει τη δυνατότητα να τις κινητοποιήσει ο ίδιος ο Δήμαρχος.  Εμείς ως Δήμος όμως, θα κάνουμε ότι μπορούμε για να κινητοποιούμε τους εθελοντές.

Για παράδειγμα ο ΟΦΚΑΘ που είναι στο Δήμο Θερμαϊκού, έχει κάνει 162 επώνυμες διασώσεις στις πλημμύρες της Λάρισας  στον «Daniel».

Η πτώση του «Γιάκοβλεφ» χαραγμένη στην μνήμη του Κώστα Κοκολάκη

Θυμάστε κάποιο περιστατικό στην καριέρα σας ;

Είχα την ατυχία-τύχη να είμαι στην πτώση του «Γιάκοβλεφ», το 1997 στα Πιέρια όρη. Το «πτώση του αεροπλάνου «Γιάκοβλεφ», 17 Δεκεμβρίου 1997 έτυχε να συμπέσει την ημέρα που γιορτάζει το πυροσβεστικό σώμα. Το πρωί είχαν δοξολογία στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, ευχές, καλές αποστολές, κλπ. και θυμάμαι το εκείνο το βράδυ έπεσε το «Γιάκοβλεφ». Εκείνο το βράδυ φύγαμε στα Πιέρια όρη ψάχνοντας το αεροπλάνο, το οποίο είχε πέσει Τετάρτη και το είδαμε Σάββατο. Σε εκείνο το τραγικό αεροπορικό δυστύχημα σκοτώθηκαν όλοι ακαριαία καθώς καρφώθηκε με ταχύτητα 600 χλμ., την ώρα και δυστυχώς πέρασαν ακαριαία από την ζωή στο θάνατο. Έτσι, προσπαθήσαμε να παρηγορήσουμε τους συγγενείς των θυμάτων και προσπαθούσαμε να τους δώσουμε κουράγιο… Στην πολιτική προστασία εντάσσεται και η ψυχολογική υποστήριξη, η οποία είναι πολύ σημαντική.

Θέσεις ευθύνης και επικοινωνιακές τακτικές δεν πηγαίνουν μαζί

Έρχεται ποτέ σε σύγκρουση αυτό που πρέπει να κάνει η πολιτική προστασία με τις πολιτικές αποφάσεις;

Δυστυχώς, οι πολιτικοί που αναλαμβάνουν την πολιτική προστασία, τα τελευταία χρόνια το κάνουν για επικοινωνιακό λόγο. Αντί να κοιτάξουν την ουσία κοιτάζουν πως θα περάσει η καταστροφή «μαλακά» … Η καταστροφή είναι καταστροφή. Όταν καίγονται 920.000 στρέμματα για παράδειγμα δεν μπορούμε να πετάμε το μπαλάκι στο ποιος έχει την ευθύνη.

[1] 20 Ιουνίου του 1978, στις 23:08 σεισμός μεγέθους 6,5 βαθμών Ρίχτερ τραντάζει τη Θεσσαλονίκη. Ήταν ημέρα Τρίτη. Απολογισμός; 49 νεκροί, 220 τραυματίες και χιλιάδες άστεγοι! Ο σεισμός είχε επίκεντρο 35 χλμ.

Μπορείς να διαβάσεις:

Άνοιξε ο ηλεκτρονικός διαγωνισμός για την ανάπλαση του χώρου «Κοχύλι»